Yaşam Koç'un Olabilirim

29 Mart 2010 Pazartesi

Hikayemiz

Geçen hafta bugün sabah saat yedi sularında eşimi işe gitmesi için uyandırdığımda
kendimde lavobaya kalktım ve suyumun geldiğini farkettim sonrasında hemen duşa girdim
suyum gelmeye devam ediyordu fakat hiç sancım-ağrım yoktu...


Eşim bana ben ona sürekli panik yapma deyip duruyorduk...


Doktorumu arayıp durumu söyledim hemen hastaneye git dedi...
Bugün müydü Allah'ım dokuz aydır karnımda taşıdığım minik adamla tanışacağım gün...
Giyindik, valizimizi aldık  eşim fotoğrafımı çekiyor bende dualar ediyordum evimizden çıkarken...

Hastaneye varmamız 10 dk. bile sürmedi... 
Nöbetçi doktor tarafından muayne edildim... Suyum gelmeye devam ediyor...
Açılma 2-3 cm civarında... 
Derken yatışımız yapıldı ve odaya geçtik...
Hastane yakınında oturan ablamda hemen yanımıza geldi...
Ben kimseye haber verilmesin istemiştim fakat öyle olmadı...
Duyan hastaneye gelmeye başladı...


Doktorum geldi bir muayne daha...
ve saat dokuz sularında kendi sancım olmadığından suni sancı verilmeye başlandı..


ilk başlarda çok iyiydim gülüyor konuşuyordum herkesle...
sancılarım artmaya başladı arada yapılan muaynelerde herkes dışarı çıkıyor sonra yine giriyorlardı..
insanların beni o halde görmesi psikolojik olarak beni bitirdi
kendimi kasıyordum ağlamaya başlamıştım...
saat bir sularında yapılan muayne de açılma üç buçuk cm olmuştu...


ben artık kıvranıyordum ve sezeryan olmak istiyorum demeye başladım...
suni sancı kesildi.. sanırım kendi sancılarımda başlamıştı ki hiç rahatlamadım...
hemen gelip sonda taktılar ve ameliyathaneye götürüldüm...

genel anestezi sonucu kendime geldiğimde nedendir bilinmez
nefes alamıyorum diyordum ki gerçekten de alamıyordum...
ameliyattan çok sonra çıkmışım dışardakiler çok merak etmişler...
o günün gecesine kadar oksijen verildi bana...


odama getirildiğimde bebeğimi gördüm ama nefes problemi yaşadığım için
o anları hayal-meyal hatırlıyorum...


hayatımın en güzel günü en kötü günüyle birleşmişti adeta...


bunları yazarken niyetim kimseyi korkutmak değil...
sezeyandan sonra pek acı çekmedim ilk ayağa kalkma vs. gibi şeyler
 vız geldi bana suni sancının acısından sonra...


şimdi düşünüyorumda odamda o kadar insan olmasaydı 
ve ben kendimi o derece kasmasaydım belki normal doğurabilirdim...
ama nasip işte 
insan bir şeyden korkmamalı dokuz ay boyunca hep korktuğum şey başıma geldi...
suni sancı çekip sezeryan olmak...


Rabb'ime şükürler olsun bebikim evimizde sağlıklı , ben de sağlığıma kavuştum...
Gerisi çok da önemli değil aslında...


Bebikim 3.450 gr 50 cm olarak dünyaya geldi...
Kendisiyle tanışmak isterseniz buyrun...


İşte bu minik adam dünyamıza geldiği günden beri 
huzur ve mutluluğun adı...


Rabb'im annelik duygusunu tatmak isteyen herkese hayırlı evlatlar nasip eylesin...
Bu gerçekten insanın cennete gideceğine dair umudunu fazlalaştıran bir durummuş
Boşuna cennet annelerin ayakları altında değilmiş...
Çok kutsalmış annelik... 
Anne olunca anladım...
Darısı bebeğini bekleyenlerin başına sağlıkla inşallah...

24 Mart 2010 Çarşamba

Evimize Geldik...

Eymen bebek 
22 Mart günü sezeryanla dünyaya geldi...


Doğum hikayemiz ve fotoğrafımızla yakında yanınızdayız...

20 Mart 2010 Cumartesi

buldum


oğlumun neden gelmediğini 
sanırım koç burcu olmak istiyor
bugünü de atlatırsak koç burcu olacak ya kendileri
tüm derdi bu belki de :))

balık burcu duygusal bir çocuk olacak diyordum
normal tarihini beklemez gelir diyordum
annesi ondan çok daha fazla sabırsızmış meğer :))

Koç burcundan olan bebek dikkatleri kendi üstüne çekmesini bilir. Onu asla görmezlikten gelemezsiniz. Onu ihmal ettiğinizi düşündüğünde, onun gözyaşlarıyla karşılaşacak ve ona ilginizi tekrar yönlendirdiğinizde ne kadar kolay sakinleştiğini göreceksiniz. Koç burcunda doğan bebeklerin herzaman birşeylerle meşgul olması sağlanmalı ve eğlenmesi için çaba gösterilmelidir. Koç burcu bebeği o kadar çok ilgi bekler ki, bir süre sonra kendinize zaman ayırmakta zorlandığınızı farkedebilirsiniz. Koç burcu bebeği kontrolü elinde tutmayı sever, cesaretlidir ve sürekli ilgi bekler, ancak bunun karşılığını sıcak sevgi gösterileriyle verir.
Koç burcu, çocukluk çağından itibaren en çok disiplin edilme ihtiyacı duyan burçlardan biridir. Koç burcu çocukları enerjik ancak sabit karakterli olduklarından başlangıçta bazı katı kurallarla ipleri ele almak durumundasınız.
Orayı burayı kurcalamayı seven ve bu yüzden de heryere girip çıkan bebeğinize biraz daha dikkatli davranarak onu kazalardan korumanızda fayda var.
Bebeklik döneminde gürültülü-patırtılı oyuncaklardan çok hoşlanır. Bir anda kahkahalarla gülerken, hemen arkasından gözyaşlarına boğulabilir. Doğumunun ilk anlarından itibaren sizi sürekli olarak canlı tutacak bir bebektir. Hayat sizin için biraz zor olacak gibi. Kolay gelsin... 

diyorlar :))
bakalım göreceğiz...


18 Mart 2010 Perşembe

okudum bitti...

Dün başladığım kitap biraz önce bitti...
Sürekleyiciydi fakat etkileyici değildi...

Hala doğuramadım iyi mi :))

17 Mart 2010 Çarşamba

oku/yorum



bugün ablama aldırdığım
Elif Şafak/Siyah süt  kitabının
methini çok duymuştum...
henüz yetmişinci sayfalardayım
şimdilik sürekleyici...
doğurmadan bitirmek hedefim :))

Roman, yeni anne olan bir kadın yazarın, annelik-yaratıcılık ve kendi yazarlık serüveniyle olan iç hesaplaşmasını konu alır. Çok üretken bir yazarın yazma-yazamama ikilemi üstüne yoğunlaşan kitabı yazar Elif Şafak, ilk çocuğunun doğumundan sonra kaleme almıştır. Roman, yazarın "parmak kadın" adını verdiği 6 hayali kadın karakter (Sinik Entel Hanım, Anaç Sütlaç Hanım, Can Derviş Hanım, Hırs Nefs Hanım, Saten Şehvet Hanım, Pratik Akıl Hanım) aracılığıyla anne olan kadın yazarın farklı yönlerini, karışık duygu ve düşüncelerini canlandırır...(vikipedi)

16 Mart 2010 Salı

Gel bebikim...

bugün tam 39 haftalık/9 aylık oldun tosuncuk
tosuncuk diyorum sana çünkü
doktorumuz bugün 3.700 gr olduğunu söyledi
üstelik pek gelmeye niyetin yok gibi...


40 haftamız dolunca riske girmemek adına 2-3 gün daha bekleyip
(ki bu muhtemelen haftaya cuma oluyor)
suni sancıyla doğumu başlatırız dedi doktorumuz...


ben sürekli seninle konuşuyorum
anneciğini suni sancıya mahkum etme 
o güne kadar kendiliğinden gel n'olur bebikim!

13 Mart 2010 Cumartesi

zormuş

her gece doğuracağım umuduyla yatıp
her sabah doğuramadan kalkmak :))

11 Mart 2010 Perşembe

Bekliyoruz !

bekliyoruz
çünkü 
içimde sezeryan olma isteği yok
hiç bir sorun yokken 
işin kolayına kaçmak gibi geliyor...


bu kararı kendim verdim
herkes sezeryan olmamı istiyordu neredeyse
ben onları ikna etmeye çalıştım...


doktorum sezeryana karar verirsen perşembe sabahı gel demişti
gitmedim...


en çok eşimi ikna etmek de zorlandım
kendisi planlı işler yapmayı sever
sezeryanı bu yüzden çok istiyordu
saatlerce dil döktüm sonunda baktım olmuyor
bir sezeryan videosu izlettim internetten
bööö yapa yapa izledi ve sonunda
o da kararı sana bırakıyorum dedi...

yedi normal doğum yapmış sevgili anneciğim bile
seçme şansım olsa ben sezeryan yapardım diyor yani
pes dedim doğrusu
normal adı üstünde normal
sezeryan anormal bir durumda ortaya çıkacak bir durum
elbette doktorum sezeryan olman gerekli dese hiç düşünmeden kabul edecektim/edeceğim...


ama şimdilik bekliyoruz...


normal doğumu tetikleyecek
kolaylaştıracak herhangi bir şey var mı acep :))

9 Mart 2010 Salı

Muamma !!!!!!

Doktorumuz normal doğum yapabileceğimi söyledi
15-20 günü bulabilirmiş
Sezeryanı daha cici gösterdi ama 
Bebikim 3500 gr olmuş
Öyle bir kararsızlık içindeyim ki anlatamam


Allah sonumuzu hayr etsin
...

5 Mart 2010 Cuma

damat yatağı :))

 

süslü şeyleri pek sevmem ben huyum kurusun
kadın dediğin biraz süslü olur di mi ?
şöyle takar takıştırır falan
ben de hiç yoktur o huylardan
kulağım bile delik değil o derece yani
ama ananemiz benim oğlanın yatağını damat yatağı gibi süsledi işte
...
mevlüdü okunana kadar böyle durabilir zannımca
sonra eski spor haline döndürebilirim 
park yatağımızı
...
çarşamba gününü doktorumuzdaydık
bebikimiz 3400 gram olmuş
ben şoka girdim
bir haftada nasıl 600 gram almış hayret ettim doğrusu
tabii bir de böyle giderse normal doğumu nasıl düşünürüm düşüncesiyle 
kıvranıyorum
...
Salı günü yine randevumuz var eğer normal doğum için elverişli isek
öğrenmiş olacağız değilsek de büyük ihtimal sezeryan tarihimizi de belirleriz
hakkımızda hayırlısı 
...

1 Mart 2010 Pazartesi

Sen Çok Yaşa E mi ? :))


Hamileleğimin ilk ayları
bulantı ile geçti ardından
bir mide yanması miras kaldı adeta...
son zamanlarda daha çok yanıyor o ayrı...
Kurtarıcım rennie tablet oluyor hemen şurubu daha etkili aslında ama şurup içmeyi oldum olası sevmem...
Tabletini ağzınızda eriyene kadar tutuyorsunuz o bittiğinde sizinde mide yanmanız bitmiş oluyor..
Oh çok şükür diyorsunuz ta ki bir şeyler yiyene kadar...
Bu bir kısır döngü yemek ve rennie  arasında gidip gelen :))

Ellerim ve ayaklarımda aşırı sıcak oluyor geceleri sadece belimi örtebiliyorum ki normalde kışın benim ellerim ve ayaklarım asla ve kat'a ısınmazdı...

Şunun şurasında 22 gün kaldı diyerek bekliyorum ama hakikaten en zor dönemi bu sayılı günlermiş...
Çok kilo aldım,Çok çatladım :((
Çatlaklarımı ilk gördüğümde psikolojim çok bozulmuştu ama artık alıştım çünkü giderek artıyor...

Haftaya salı kontrol için doktorumuza gideceğiz o güne kadar bekleyebilecek mi bizim oğlan bakalım ?
Beklemese diye geçiriyorum içimden bir yandan da tırsmıyor değilim hani...

Şu hamilelik garip şey vesselam...