meğer ne zorlu bir süreçmiş
dün bir bugün ikinci gün
her uyandığında anne meme diye ağlayan oğlumu bağrıma basıp
geçecek oğlum diye onunla beraber ağlamak
bir annenin en zor anı
belki de...
evet onu bu büyük sevdasından ayırmayı hiç istemezdim
ama gecelerimizin çilesi ancak bu şekilde son bulacak sanırım
çünkü eymenin here gece ağlayarak uyanma tonundaydı
dün gece ki ağlamaları
içini çeke çeke anne demesi
sanki bunca zaman rüyasında kabusları olan şey
şimdi gerçeğe dönmüştü...
bir yerden okumuştum
memeden ayırırken çocuğun yüzüne ayetel kürsi okuyun diye
evet bu bir mucize gibiydi
ki dualar bizim en büyük değerimiz değil miydi...
ben okudukça sakinleşti adeta ve yeniden uykuya daldı yavrucağım...
fazla acıtasyonlu gibi gelse de
öyle emin olun
çok defa istedim onu sütten kesmeyi
lakin hiç biberon ve ayrıca süt içmediğinden dolayı gittiği yere kadar gitsin dedim
ama iyi etmemişim
bunca zaman tiryakisi olmuş anne sütünün ve her şeyin farkında sayılır artık
ya daha önceye kalmalı ya da daha sonralara bırakılmalı
gerçi biliyorsunuz eymeni geceleri en az on defa uyanır ki hala öyle
ama son zamanlarda memeyi bir emzik gibi ağzında tutuyor ve kendi yatağında yarım saat bile aralıksız
uyuyamıyordu bense yorgun ve uykusuz bir anne olarak günden güne asabileşiyordum..
işte bu yüzden kararımı net olarak verdim..
gündüzleri bir şekilde oyalıyorum ama geceleri biberon ve emzik almadığı için zor olacak gibi..
Rabbım yardımcımız olsun dualar bizden ve dua bekleriz sizden canlar...
sevgiler