Yaşam Koç'un Olabilirim

25 Şubat 2010 Perşembe

agresifim

artık son ayımızdayız...
içimde fır dönüyorsun...
şekilden şekile giren göbeğimle rahat edebilesin
diye bende şekilden şekile giriyorum seninle birlikte...
hastane çantamız hazır
odamız hazır
kıyafetlerin hazır
tek eksiğimiz sensin bebikim...
her gün illa ki bir arayanımız var doğurdun mu ?
hayır- daha var...
olsun o gününü beklemez sen hazırlıklı ol...
dün doktorumuzda aynı şeyi söyledi
ellerinle yüzünü kapamıştın normal doğum pozisyonunda duruyorsun
hazırız biz artık bebikim
seni bekliyoruz tabi bir-iki hafta daha içerde dursan iyi olur


daha 2.879 grammışsın biraz daha kilo al hele
bak ben bir sürü kilo aldım senin için... :))
geceleri belime vuran ağrılar
gelişinin yakın olduğunun habercisi gibi...


son günler olduğu için sanırım
sinirlerim harap olmuş durumda...
bu son ay nasıl geçecek hiç bilmiyorum
sanki 8 aydan daha uzun sürecek gibi :)


38.hafta  muaynemizden sonra belli olacak
bakalım sen mi bize sürpriz yapacaksın
yoksa biz mi sana ? 

16 Şubat 2010 Salı

Duygusal mıyım neyim ?


Dün gece babanla otururken 'benim küçük meleğim anne olacakmış' deyiverdi...
birdenbire...
sanki o an'a kadar hiç bir şeyin farkında değilmişim...
aylardır seni içinde taşıyan ben değilmişim gibi gözlerim doluverdi birdenbire...


sahi anne olacaktım ben...
günahsız varlığının dünyaya gelişinde vesile...
Emanetçin,sığınağın,aşçın,delin,annen...

şimdi yaşadığım herşeyden sıkılıyor gibi görünsem de
biliyorum seni kucağıma alınca bu günleri özleyeceğimi ve bütün bu sıkıntıları hiç yaşanmamış sayıp
unutacağımı...


tam 35 gün kaldı takvimlere bakarsak 
belki sürpriz yapıp erken gelirsin, belki inat edip uzatırsın vuslatı...


şimdilik meçhuldeyiz...
özlemin doruklarında...
meraklı,dualı dillerle seni beklemekteyiz...

10 Şubat 2010 Çarşamba

tırsma durumları

dün apartopar hastaneye gittim tek başıma
tısmam panik yapmam diyordum ama epeyce panikledim
doktorumu aradım hemen gel dedi daha da panik oldum...
neyseki bizim sıpa yerinde duruyor hala...


hastaneye gidince paniğim falan geçti nedense rahatladım relax oldum ablamda hastanenin yanında oturuyor hemen geldi pamuğumla...
15 gün daha durmalı dedi doktorumuz yani 36.haftamız dolana kadar yatışa geçmemizi istedi...
Bu ilk günümüz son derece sıkıcı hayır daha öncede evdeydim zaten ama canım istedi mi dışarıya çıkabiliyordum en azından neyse sabredeceğiz; görelim 
Mevla neyler ,Neylerse güzel eyler...

6 Şubat 2010 Cumartesi

Hoşgeldin BebeK

Benden 6 hafta önden giden arkadaşım perşembe günü sezeryanla 3150 gr ağırlığında 
Muhammet Tarık isimli bir bebek dünyaya getirdi...
Dün hastaneye onu görmeye gittim...
Acılar içinde kıvranan ama bebeğini görünce gözlerinin içi gülen bir anne...
Kendimi onun yerine koydum...
Hakikaten tuhaf bir duygu olmalı...


33+1 de yapılan kontrolümüzde bebikimizin 2200 kg olduğunu öğrendik...
Yine her şey normal gözüküyor inşallah sonuna kadar öyle olur...ı

Ayak bileklerim kütük gibi ödemden ötürü 
Akşamları bacaklarım ve ellerimde şişiyor, şişmenin farklı bir boyutuna geçtik sanırım :))

Bizden haberler böyle işte...

2 Şubat 2010 Salı

anne olma yolunda olmak...

  • Gerekli-gereksiz her şeyi kafayı takıp ağlamak/içerlemek...
  • Bebikinin hareketlerini hissederken gülümsemek...
  • Heyecan,umut ve isimsiz nice duyguyla beklemek...
  • Vücudunun çatlayan yerlerine inat 'kendimi seviyorum' diyebilmek...
  • Doktora gidip bebikini göreceği günü iple çekmek...
  • Karşılıksız sevmek.. 
  • Dışarı çıktığında kendini unutup, bebikine kıyafetler beğenmek...
  • Ve daha bir çok şey eklenebilir belki bu başlığa...