Yaşam Koç'un Olabilirim

29 Temmuz 2010 Perşembe

mavi eşşek seni yerim

ilk başta sohbet ediyordun

sonra onu yemeye karar verdin
ben sana şeftali hazırladım her ne kadar yüzünü ekşitsende onu yedin

mutlu son :))

28 Temmuz 2010 Çarşamba

uyu da büyü bebeğim...

dördüncü ay aşılarını oldun bugün
önceki aşılarında ağlamaktan katılıyordun... bugün pek ağlamadın...
artık acılara alıştın sanırım...


ama eve gelince pek bir huysuzlaştın...
neyse ki şimdi mışıl mışıl uyuyorsun...


hep sevgi hep ilgi istiyorsun
yemeği yaparken bile gözlerine bakıp sana şarkılar söyleyince duruyorsun ana kucağında...
karşında bir şey yemeye gelmiyor höö höö deyip istiyorsun :)) vermeyince ağlıyorsun...


içimde kaygılar,korkular...
içimde heyecanlar,mutluluklar...

sen uyu

şirin uykuların olsun bebikim...
uyu da büyü...

22 Temmuz 2010 Perşembe

4 aylık mısın sen şimdi...

Geçen yıl bugünlerde seni içimde taşıdığımı yeni öğenmiştim...
Şimdi sen 4 aylık bir minik adam oldun...

Sanırım dişlerinin sancısı vuruyor gecelerine...
Bu sabah 5:00 'da uyandın mesela...
Tükürüklerin bir hayli arttı...


Uyku düzenin değişmedi gündüzleri çok az uyuyor 
akşamları erken dalıyor haliyle sabah da erken kalkıyorsun...


oyuncaklarınla oynamayı seviyorsun çığlık çığlığa...
agu ya benzediği için sanırım babanın ismini söylüyorsun
bunu özellikle babana yaptığın için şaşırıyorum...


süt aşkımız devam ediyor 
ama artık sık emmiyorsun...
bir kaç gündür çeyrek şeftali yediriyorum sana pek hoşuna gitmese de
değişik tatları seviyorsun...
sofradayken gözlerinle sesinle sürekli ağzına bir şeyler sokulsun istiyorsun...


oda da yalnız bırakılmaktan nefret ediyorsun...
hep ilgi ve sevgi istiyorsun...
fış fış kayıkçı,mini mini bir kuş şarkılarına bayılıyorsun...
kucağımızda hep dik durmak istiyorsun...
aynada kendine gülümsüyor gülümsetiyorsun...

sana dair içimde umutlar yeşeriyor
dilimde dualar birikiyor...

bir evlat nasıl karşılıksız sevilirmiş...
bir annenin yüreğinde ne korkular yaşarmış meğer...

seninle büyüyorum adeta
doğumunla bende yeniden doğmuşum sanki...
mucizeliğine bu kadar yakından tanık olmak 
Yaratan'a hayranlığımı arttırıyor bir kat daha...
Şükrüme şükür katarak,
Seviyorum seni, emanetim...

12 Temmuz 2010 Pazartesi

Bazen...

bazen insanlara çok kızıyorum


gerçek bir anneden daha çok kim evladını düşünebilir ?


öyleyse bırakın ben düşünürüm...


mükemmel olmasa da elimden gelenin en iyisini yapacağıma eminim...

11 Temmuz 2010 Pazar

Oldu da bitti maşallah...

Lokal anestezi ile sünnet edildi oğlum
Ben de girdim sünnetine ve kollarını tuttum hiç ağlamadı ama gülmedi de o masa da...


Eve geldik uyuşukluk geçince çok ağladı... o ağladı ben eridim adeta...
Pişman oldum neden yaptırdım sanki diyerek...


Ama iyileşme süreci 2.gün başladı ve şimdi durumu çok iyi şükürler olsun...













Bu da oğlumun doktor amcasından aldığı ilk diploması :))

5 Temmuz 2010 Pazartesi

büyük gün

yarın sünnet olacak minik oğlum
içimi derin bir hüzün kapladı...
onun acı çekmesine nasıl dayanacağım hiç bilmiyorum...
duanın gücüne saklanıyorum...
dualarınızı bekliyorum...